|
Wycieczka
dydaktyczna do Puszczy Boreckiej |
Fotoreportaż
Magdaleny Essel (klasa III SG)
W dniu 30
kwietnia 2012 roku (poniedziałek) uczniowie naszej szkoły wzięli udział w
wycieczce dydaktycznej do Puszczy Boreckiej.
Młodzież
poznała niezwykle cenny przyrodniczo zakątek naszego regionu,
zapoznała się z osobliwościami przyrody oraz spotkała z
leśnikiem. Dzięki Panu z nadleśnictwa mogliśmy wjechać do
obszaru zamkniętego i obejrzeć skutki działalności bobrów i
zrekonstruowane
cmentarzysko jaćwieskie z II-IV wieku.
Bardzo ciekawie o bogactwie puszczy opowiadała
Pani Elżbieta Milewska - nauczycielka biologii z LO w Olecku,
natomiast nad bezpieczeństwem uczniów czuwały Panie Elżbieta
Tumiel i Katarzyna Werstak.
Na
zakończenie wycieczki zorganizowano ognisko z pieczeniem
kiełbasek.
Fotoreportaż Magdaleny
Essel (klasa III SG)
Puszcza Borecka
leży w północno-wschodniej części Polski, na
obrzeżach Pojezierza Ełckiego. Swoją nazwę puszcza
zawdzięcza pobliskiej miejscowości Borki. Na terenie Puszczy
Boreckiej budowano pierwsze ludzkie osady mniej więcej w
czasach Jaćwingów i Prusów.
Puszcza Borecka swoje aktualne granice zyskała około XVII
wieku. W tym czasie wymieniono pierwotny drzewostan złożony
z wielu gatunków, a tereny puszczy zostały zdominowane przez
monokultury świerkowe. Niestety na przełomie XVIII i XIX
wieku Puszczę Borecką zaatakowała plaga brudnicy mniszki i
większość drzew uległa zniszczeniu. Dzisiejszy wygląd
Puszczy Boreckiej jest efektem samoodnawiania się
ekosystemów wskutek tych wydarzeń. Współcześnie Puszcza
Borecka to obszar równy 230 km2. Większość terenów porastają
lasy – grądy w centralnej i zachodniej części oraz bory na
południu i na wschodzie. Wzdłuż cieków wodnych widać wąskie
pasy łęgowe, a przy jeziorze Pilwąg, Łaźno i Szkwałk Wielki
rosną olsy. Wszystkie lasy Puszczy Boreckiej są
wysokopienne, z bogatym poszyciem i runem.
Puszcza Borecka jest też znana ze swoich rozległych
torfowisk, licznych źródlisk i jezior polodowcowych. Do
największych jezior zalicza się Łaźno, Szkwałk Wielki,
Litygajno oraz Pilwąg. Łaźno ma powierzchnię ponad 562
hektarów, a najmniejsze z tych jezior, Pilwąg, zajmuje
obszar ponad 135 ha. W Puszczy Boreckiej jest również
rozbudowana sieć rzeczna, a największą z rzek jest Czarna
Struga. Puszcza Borecka zajmuje wysokie wzgórza: Górę Lipową
(ponad 223 metry wysokości), Górę Gęsią (205,4 m) i Diablą
Górę (200 metrów).
Jako że Puszcza Borecka może się pochwalić szczególnie cenną
przyrodą, niektóre jej fragmenty objęto ochroną rezerwatową.
Rezerwat Borki to lasy zajmujące 232 hektary, o
wielopiętrowych drzewostanach liczących sobie ponad 100 lat.
Wśród gatunków drzew dominują świerki, graby, dęby, jesiony
i lipy. Rezerwat Mazury to obszar wodno-leśny, na terenie
którego żyją rzadkie gatunki ptaków wodnych. Rezerwat Lipowy
Jar zajmuje obszar wokół jeziora Pilwąg, a rezerwat Wyspa
Lipowa to ostoja cennej flory i obszar gniazdowania ptaków
wodnych. Na terenie Puszczy Boreckiej żyją też lisy, jenoty,
borsuki, kuny, tchórze, piżmaki, rysie i wilki, ale
największą popularnością wśród turystów bez wątpienia cieszy
się żyjący na wolności żubr, którego można oglądać z
platformy widokowej. |
|